Pages

Saturday, September 27, 2014

ახალი ადგილი

ამ ზაფხულს, ბათუმში ყოფნისას, ჩემი მობილურის ნოუთებში ჩანაწერი გავაკეთე:
"ბათუმს ძველი ემოციების გემო აქვს. მე ახლები მჭირდება".
10 დღე გავიდა რაც აქ ვართ. აქ ანუ გაერთიანებულ სამეფოში, ბრიტანეთში, ოქსფორდში. იმდენი შთაბეჭდილებები და ახალი ემოციები მაქვს, ზუსტად რამდენსაც ვნატრობდი, ან მეტი : ))
აქ რომ ლამაზია, მოწესრიგებულია, ტოლერანტული გარემოა და ძალიან ძვირი, ასეთი რამეები ყველამ იცის, მაგრამ ასეთი ტრადიციული მართლა თუ იქნებოდა ინგლისი, არც მინდოდა წარმომედგინა ეტყობა. : ))
მაგალითად, თორნიკეს კოლეჯის (Jesus College) ოფიციალური მიღება-ვახშმზე ვართ მიწვეული ოქტომბერში, დრეს-კოდი რომ მოვიდა გავოგნდი, რატომ იწუხებენ ადამიანები თავს ასეთი არასაჭირო დეტალებზე ყურადღების გამახვილებით. მუხლსქვემოთ კაბა, შემოსაცმელი მხოლოდ შავი, მამაკაცს სმოკინგი და აუცილებლად bow-tie თეთრი, ან შავი მხოლოდ : ) და ეს რაც დამამახსოვრდა, 15მდე მსგავსი პუნქტი. მაგრამ, მიმზიდველიც ალბათ ზუსტად იმის გამოა დიდი ბრიტანეთი, რომ ასე შეუპოვრად არ ივიწყებს თავის ტრადიციებს : ) ჩემთვის ცოტა არ იყოს და, მოჩვენებითი და ბუტაფორულია ეს განწყობა.
ცნობილი "ხიდი" და ტრადიციული წითელი ავტობუსი.
შემდეგ, ემოციების გარდა, რაც ამ ეტაპზე ნამდვლად უამრავი მაქვს, ნაცნობებია. ამდენი ადამიანი 1 კვირაში არ გამიცნია, არ მიკონტაქტია, არ მილაპარაკია ასე ჩქარა, ასე ყველაფერზე და მერე სახელები ჩუმად, გულში არ მიმეორებია რომ დამემახსოვრებინა.
260 ადამიანია თორნიკეს კლასში, რა თქმა უნდა ყველას არ ვიცნობ. კიდევ ცალკეა ამ ადამიანების მეუღლეები, პარტნიორები, საქმროები და საცოლეები და შვილები : )
მე გარდა იმისა, რომ ყოველ საღამოს პაბებში დავდივარ და ისევ და ისევ აქტიურად ვეკონტაქტები და ვიცნობ სხვადასხვა ადამიანს, კიდევ ვესწრები ასევე სპეციალურად "მეორე ნახევრებისთვის" განკუთვნის აქტივობებს, დეკანის მეუღლესთან სახლში ჩაის, შაბათს და ორშაბათს ყავაზე შეკრებებს და მარი იცინოდა, ნამდვილი დიპლომატის ცოლისავით ხარ მანდო : )) მალე საკუთარ ფონდს გახსნი და ქველმოქმედებით დაკავდებიო :დ მე კიდევ ვფიქრობ რომ ჩემი ბლოგის full-time job-ად გადაქცევაღა მაკლია ნამდვილ დიასახლისობამდე, ან თუ გნებავთ, ნამდვილ მანდილოსნობამდე : ))
კარგი, ეს მოსაწყენი და ოფიციალური ნაწილი რომ იქით იყოს, ვწერ თემას სამაგისტროში, დავდივარ ველოსიპედით ოქსფორდში, ვიღებ ფოტოებს და ვაპირებ ბევრ საინტერესო რამეს, სამსახურის დაწყებას, კლინიკაში სიარულს და წვიმიანი ამინდების დადგომამდე სულ გარეთ ყოფნას.

ტემზის ნაპირი
მითუმეტეს, რომ თორნიკეს რეჟმი საშინლად დაკავებულია, დილით 8:15-ზე არის ლექციაზე, საღამოს 8 საათმდე. ამ დროს უკვე მეც ვუერთდები სადმე პაბში გადანაცვლებულ სტუდენტებს და გვიან ღამე ვბრუნდებით სახლში. სხვათშორის, მაღლი ქუსლებით და მუხლებამდე კაბით ველოსიპედი მეტად თავდაჯერებულად დამყავს.

მეცინება, ახალი საცხოვრებელი ადგილებიდან პირველი პოსტი ძალიან-მიმოხილვა, ქრონიკასავით გამომდის ხოლმე, მაგრამ არაუშვს :დ


ეს მე : )