საერთოდ თუ რამეს არ ეთქმის უბრალო, ესაა ბრუკლინის ხიდი, რომელიც პირიქით, ერთერთი ყველაზე ჯადოსნური და ამაღელვებელი ადგილია <3
წარმოიდგინეთ, სულ რამდენიმე საათის ჩასული ხართ მატარებლით, რომელიც თურმე ჩრდილოეთიდან შედის ქალაქში და საერთოდ ვერაფერს მოკრავთ თვალს გვირაბის გარდა, და სასტუმროში დაბინავების მერე კი, უკვე სრულიად ბნელა.
თქვენ კიდევ პირველად ხართ ნიუ-იორკში, ამ გასაგიჟებელ და ფილმებიდან შეყვარებულ ქალაქში. რას იზამდით?
რაც მთავარია გახსოვდეთ, თუ ნიუ-იორკში გაქვთ გუგლ მეფი, მეტროს რუქა და გარემოში ოდნავ ორიენტაციასაც ახერხებთ, რა დროც არ უნდა იყოს, სასტუმროში არ შეყოვნდეთ : )
ჩვენ გაგვიმართლა, რომ სასტუმრო მანჰეტენზე არ გვქონდა და ბრუკლინის ხიდს ბრუკლინიდან მივადექით..
ცათამბჯენების სქაილაინი, ღამით, როცა შენობებში ყველა ფანჯარა განათებულია, ერთერთი ყველაზე შთამბეჭდავი სანახაობა იყო, რაც ცხოვრებაში მინახავს. არ ვაჭარბებ.
ხიდზე ყინავდა, და ქარი უბერავდა, მე კიდევ დაკიდულ ბაგირებს შორის მანჰეტენს ვხედავდი და იქით მივდიოდი.
სამწუხაროდ, უნდა ითქვას, რომ ფოტოები გაცილებით ცუდი გამოვიდა ვიდრე ველოდით, განსაკუთრებით ფერადი : )
მანჰეტენი კი, ზუსტად ისეთი დამხვდა, როგორიც წარმომედგინა, ანუ როგორიც მინახავს "Sex and the City"-ში, "Devil wears Prada"-ში, "Manhattan"-ში, "You've got mail"-ში და რამდენ ფილმში კიდევ : ) ყვითელი ტაქსებით, მიწისქვეშიდან ამოსული ორთქლით, რკინის კონსტრუქციებით ტროტუარებზე, უსწრაფესი ტემპით, და საკმაოდ დეპრესიული ხასიათით...
სასტუმროში დაბრუნების მერე, ქანცგაწყვეტილს ამდენი ხეტიალის მერე, კი გაგიელვებთ ფიქრი, რომ არ იცი, გიყვარს თუ არა აქაურობა, მაგრამ სახლში დაბრუნებულს რომ აუცილებლად მოგენატრება, დარწმუნებით შეგეძლება თქმა.
(აქ გავჩერდები და შემდეგ დღეებს, შემდეგი პოსტებისთვის შემოვინახავ) : )
აქვე, რამდენიმე რჩევა: არ შეხვიდეთ მაკდონალდსში, ან შედით, თუ გინდათ თავი ყველაზე დათრგუნულ ადამიანდ აქციოთ.
არ გადახვიდეთ მანჰეტენ-ბრიჯზე ფეხით, არც ღამით და არც დღე, ისეთი უკაცრიელია, სულ რომ უმანკო ანგელოზი იყოთ, რამე დანაშულის ჩადენა, სულ მცირე, ვინმეს ქვემოთ გაწოლილ, შავ ოკეანეში გადაგდება მოგინდებათ.
გადაიღეთ შავ-თეთრი ფოტოები, თაიმ-სქვერიც კი გაცილებით ლამაზია შავ-თეთრად : ) თუმცა, ეს ალბათ უფრო გემოვნების ამბავია, ვის, როგორ.. : )
და იმედი მაქვს, ამ პოსტის შემდეგ კიდევ გავაგრძელებ წერას, მოსაყოლი ბლომად დამიგროვდა : )
