სინესთეზია და ჩემი ფერადი კვირის დღეები

ყველა თუ ასე არ იყო, ბავშვობაში ვერასდროს წარმოვიდგენდი. რომ გავიზარდე, მერე გავიგე რომ ყველასთვის არ ყოფილა ანბანი ფერადი და არც მაგალითად ოთხშაბათი - წითელი..

საერთოდ, მე და მარი ბავშვობიდან ძალიან ბევრ დროს ვატარებდით ერთად, ვიგონებდით თამაშებს, სადაც ჩვენი წესები გვქონდა, ვკითხულობდით წიგნებს, გაუთავებლად, ვიყურებოდით წვიმიან ამინდებში ფანჯრიდან და ვლაპარაკობდით, მე კალეზე, მარი კარლსონზე.. ვთამაშობდით ”კ გინდა თუ ფ”-ს (რომელიც აღმოჩნდა რომ ბევრ სხვა ბავშვსაც გმაოუგონიათ თავთავიანთთვის), მოკლედ, ძალიან ახლო და გულწრფელი ურთიერთობა გვქონდა თავიდანვე.
აი ამ თამაშებში ერთერთი საყვარელი, კვირის დღეების,  ანბანის და ციფრების ფერების შეჯიბრება იყო: ვისი ფერი უფრო სწორია : )

მთელი ანბანის ჩამოწერით თავს არ შეგაწყენთ, მითუმეტეს, რომ ბლოგერზე ფერები და შუალედური ტონები არ მეყო, აი მაგალითად დ და გ - ს შორის სიმანდვილეში სულ მცირე განსხვავებაა, მაგრამ აქ სულ სხვადასვა ფერი გამომივიდა.. : )

ჩემი კვირა კი ასე გამოიყურებოდა:

ორშაბათი, სამშაბათი, ოთხშაბათი, ხუთშაბათი, პარასკევი, შაბათი, კვირა. 

მართალია, ზოგი დღე მთლად ზუსტად ვერ გადმოვეცი, მაგალითად ხუთშაბათი და შაბათი ცოტათი გამჭვირვალეები არიან, ორშაბათი კი ნაკლებმყვირალა სალათისფერი, მაგრამ ბლოგერზე ამ ეფექტს ვერ დაადებ, რომც მოინდომო : ) 

ეს ფერები დღემდე არ შეცვლილა, მარისი კი დამავიწყდა..
იმ დროს კი, და კაცმა რომ თქვას, ახლაც, საბოლოოდ ორივეს ჩვენი ფერები მიგვაჩნდა სწორად, რა თქმა უნდა, ასე ვხედავდით, ჩვენ-ჩვენთვის..